Fakt, iż prawo użytkowania wieczystego było wykorzystywane w prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, nie jest konieczny, aby zostało ujęte w ewidencji środków trwałych, by przychód z jego sprzedaży podlegał opodatkowaniu jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej – orzekł Naczelny Sąd Administracyjny.
W sprawie rozpoznanej przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 16 maja 2019 r. (sygn. akt II FSK 1139/17) podatnik złożył wniosek o wydanie wiążącej interpretacji podatkowej. Wskazał, że zajmuje się wynajmem i zarządzaniem nieruchomościami. W latach 1992-1993 kupił dwie działki, był ich użytkownikiem wieczystym, nie wprowadził ich do ewidencji środków trwałych. Na działkach tych znajduje się budynek handlowo-usługowy (kiosk i warzywniak), w którym podatnik prowadził działalność gospodarczą. W 2012 r. podatnik złożył wniosek o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, ponieważ planował postawić na działkach blok mieszkalny.
Następnie w lipcu 2015 r. sprzedał prawo użytkowania wieczystego wskazanych wyżej działek spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Z części pieniędzy uzyskanych ze sprzedaży działek kupił od wskazanej wyżej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością mieszkanie wraz z przynależnym gruntem.
Podatnik chciał wiedzieć, czy przychód ze sprzedaży prawa użytkowania wieczystego dwóch działek jest przychodem z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej, czy też jest to przychód ze sprzedaży prawa użytkowania wieczystego, o którym mówi art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który ze względu na to, że sprzedaż nastąpiła po 5 latach od zakupu, nie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W ocenie podatnika w niniejszej sprawie ma zastosowanie wskazany wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli przepis dotyczący opodatkowania ze sprzedaży nieruchomości i prawa użytkowania wieczystego, a w konsekwencji sprzedaż prawa użytkowania wieczystego nie podlega opodatkowaniu PIT, bo nastąpiła po 5 latach od nabycia.
Dyrektor izby skarbowej uznał stanowisko podatnika za błędne. Zdaniem organu podatkowego prawo użytkowania wieczystego działek podlegało wpisowi do ewidencji środków trwałych, a zatem przychód ze sprzedaży tego prawa to przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Organ podatkowy uznał, że w omawianej sprawie zostały spełnione wszystkie przesłanki uznania przychodu do przychodu z działalności gospodarczej: sprzedaż dotyczy środka trwałego, podlega on wpisowi do ewidencji środków trwałych i jest wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej. Ponadto organ podatkowy podkreślił, że zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami z działalności gospodarczej jest przychód z odpłatnej sprzedaży majątku, który jest środkami trwałymi niezależnie od tego, czy został on wpisany do ewidencji środków trwałych.
Sprawa na skutek skargi trafiła do rozpoznania do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, który oddalił skargę podatnika, uznając ją za bezpodstawną. Sąd pierwszej instancji zgodził się z organem podatkowym, że w omawianej sprawie do sprzedaży działek nie doszło w wyniku rozporządzenia majątkiem prywatnym.
Podatnik złożył skargę na wyrok sądu pierwszej instancji do Naczelnego Sądu Administracyjnego. NSA ją oddalił. W uzasadnieniu wyroku sąd podkreślił, że opodatkowaniu PIT podlega przychód ze sprzedaży użytkowania wieczystego „podlegający ujęciu”. Nieważne jest zatem, czy podatnik wprowadził te składniki majątku do ewidencji środków trwałych. Ważne natomiast jest to, że podatnik wykorzystywał je w prowadzonej działalności gospodarczej. NSA podkreślił, że nie ma w omawianej sprawie znaczenia fakt, iż podatnik nabył prawo użytkowania wieczystego 20 lat temu, kiedy nie podlegało ono wpisowi do ewidencji środków trwałych.
Autor:
Kancelaria Prawna Skarbiec specjalizuje się w ochronie majątku,
doradztwie strategicznym dla przedsiębiorców
oraz zarządzaniu sytuacjami kryzysowymi.
