Ministerstwo Finansów opublikowało interpretację ogólną prawa podatkowego w sprawie wysokości stawki VAT na przechowywanie instrumentów finansowych. Dokument ma rozwiać wątpliwości, co do zastosowania właściwej stawki podatku w zakresie różnych form tych usług.
W wydanej 20 stycznia 2020 r. interpretacji, Minister Finansów powołał treść przepisu art. 43 ust. 1 pkt 43 ustawy z dnia 1 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym zwalnia się z VAT:
„usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz.U. z 2017 r. poz. 1768, z późn. zm.), z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie” (Dz. U. 2004 Nr 54 poz. 535, ze zm.).
Minister stwierdził więc, że przedmiotowe usługi podlegają podstawowej stawce opodatkowania podatkiem od towarów i usług, wynoszącej 23%, i błędne jest rozróżnianie stosowania stawek tego opodatkowania w zależności od materialnej, czy też zdematerializowanej formy tych instrumentów finansowych (w formie materialnej przechowywane są one np. sejfie, a w formie zdematerializowanej w rejestrze elektronicznym). Zdaniem Ministra Finansów nie znajdują w tej materii również zastosowania przepisy Kodeksu cywilnego, stanowiące, że przedmiotem przechowania mogą być jedynie rzeczy ruchome. Sprzeciwiają się temu regulacje unijnej dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.
„Dla wysokości opodatkowania VAT usług przechowywania instrumentów finansowych nie ma przy tym znaczenia, czy usługi przechowywania dotyczą instrumentów finansowych występujących w formie materialnej, czy w formie zdematerializowanej. Zarówno prawodawca unijny, jak i krajowy nie wprowadza w tym zakresie rozróżnienia. (…) Przyjęcie wykładni, że wyłączone ze zwolnienia usługi przechowywania instrumentów finansowych obejmują tylko instrumenty finansowe przechowywane w formie materialnej – z uwagi na uregulowania zawarte w przepisach Kodeksu cywilnego, prowadziłoby do nadania pojęciu przechowywania instrumentów finansowych znaczenia innego niż ma ono w prawie unijnym. Powyższa wykładnia nie jest zatem dopuszczalna na gruncie przepisów dyrektywy 2006/112/WE, a tym samym przepisów ustawy o VAT” (interpretacja ogólna Ministra Finansów z 20.01.2020 r., znak PT6.8101.4.2019).
Redakcja Portalu Skarbiec.biz
