Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej o prawie bankowem
Korzystasz właśnie z archiwum przepisów prawa bankowego, co oznacza, że akt prawny, który znajduje się poniżej już nie obowiązuje.
Rozporządzenie
Prezydenta Rzeczypospolitej
z dnia 17 marca 1928 r.
o prawie bankowem.
(Dz. U. z dnia 22 marca 1928 r.)
[część 4]
VI. Nadzór.
Art. 97. Przedsiębiorstwa bankowe, z wyjątkiem wymienionych w art. 10 ust. 2 i 3, wszelkie instytucje kredytu długoterminowego oraz kasy oszczędności, z wyjątkiem komunalnych kas oszczędności i gminnych kas wiejskich pożyczkowo-oszczędnościowych, podlegają nadzorowi i kontroli Ministra Skarbu. Przedsiębiorstwa bankowe, wymienione w art. 10 ust. 2 i 3, podlegają nadzorowi i kontroli Ministra Skarbu, wykonywanym w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych.
Art. 98. Minister Skarbu władny jest zamianować w przedsiębiorstwie bankowym komisarza rządowego. W stosunku do przedsiębiorstw, wymienionych w art. 10 ust. 2 i 3, komisarza rządowego mianuje Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Administracji Publicznej. Banki hipoteczne oraz wszelkie instytucje kredytu długoterminowego podlegają stałemu nadzorowi, który będzie wykonywany przez komisarza rządowego, zamianowego dla każdej z takich instytucyj. Sposób nadzoru i kontroli oraz zakres uprawnień komisarzy rządowych ustala Minister Skarbu. Koszty nadzoru i kontroli pokrywają przedsiębiorstwa bankowe i instytucje kredytowe w wysokości, oznaczonej przez Ministra Skarbu.
Art. 99. W razie stwierdzenia, że działalność przedsiębiorstwa bankowego narusza prawo lub statut albo jest szkodliwa dla interesu publicznego, Ministrowi Skarbu przysługuje prawo:
1) zawieszenia w urzędowaniu władz przedsiębiorstwa przy równoczesnym zwolnieniu z urzędu walnego zgromadzenia oraz ustanowienia zarządu przymusowego na czas do przeprowadzenia nowych wyborów tych władz przez walne zgromadzenie;
2) odebranie koncesji na wykonywanie czynności bankowych wymagających osobnego zezwolenia.
Art. 100. Rada Ministrów na wniosek Ministra Skarbu może powziąć uchwałę o odebraniu koncesji i likwidacji przedsiębiorstwa bankowego, towarzystwa kredytowego i innej instytucji kredytu długoterminowego. W stosunku do przedsiębiorstw, wymienionych w art. 10 ust. 2 i 3 Minister Skarbu składa wniosek o odebranie koncesji i zarządzenie likwidacji w porozumieniu z Ministrem Administracji Publicznej.
VII. Likwidacja przedsiębiorstwa bankowego.
Art. 101. Jeżeli kapitał zakładowy banku akcyjnego lub komandytowo-akcyjnego wskutek strat zmniejszy się o połowę lub zmniejszy się poniżej norm, wskazanych w art. 14 lub w art. 40, względnie w art. 15 niniejszego rozporządzenia, władze banku obowiązane są zwołać bezzwłocznie walne zgromadzenie akcjonarjuszów lub udziałowców. W razie zaniechania zwołania walnego zgromadzenia Minister Skarbu może zarządzić zwołanie tego zgromadzenia z urzędu. Jeżeli walne zgromadzenie nie poweźmie uchwały o odpowiedniem uzupełnieniu kapitału zakładowego lub o likwidacji, względnie, jeżeli uchwalone podwyższenie kapitału zakładowego nie zostanie przeprowadzone w przeciągu trzech miesięcy od dnia powzięcia uchwały, Ministrowi Skarbu przysługuje prawo zarządzenia likwidacji banku (art. 104). Przepisy niniejszego artykułu mają analogiczne zastosowanie do banków, istniejących w innej formie pod względem organizacji prawnej.
Art. 102. Jeżeli kapitał zakładowy domu bankowego, kantoru wymiany lub zakładu zastawniczego wskutek strat lub z innych powodów zmniejszy się poniżej norm, ustanowionych w art. 16, 17 lub 18, to uzupełnienie kapitału do wysokości przepisanej winno nastąpić w terminie, ustalonym przez Ministra Skarbu. Jeżeli w ustalonym przez Ministra Skarbu terminie kapitał zakładowy nie zostanie uzupełniony, a dom bankowy, kantor wymiany lub zakład zastawniczy nie przejdzie w stan likwidacji, to Minister Skarbu zarządzi likwidację (art. 104).
Art. 103. W razie stwierdzenia przez rewizję lub w toku likwidacji przez likwidatora (komisję likwidacyjną), iż zobowiązania przedsiębiorstwa bankowego przekraczają jego majątek, winny władze przedsiębiorstwa, względnie likwidator, zawiadomić o tem właściwy sąd celem ogłoszenia upadłości.
Art. 104. W razie likwidacji przedsiębiorstwa bankowego, towarzystwa kredytowego i innej instytucji kredytu długoterminowego, zarządzonej z mocy art. 12, 100 – 102, 106, 107, 109 i 115, właściwy sąd rejestrowy mianuje likwidatora lub komisję likwidacyjną spośród kandydatów, przedstawionych przez Ministra Skarbu.
VIII. Przepisy przejściowe.
Art. 105. Do dalszego prowadzenia w dotychczasowej formie organizacji prawnej i w dotychczasowym zakresie działania przedsiębiorstw bankowych, istniejących prawnie w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, koncesja nie jest wymagana, a przedsiębiorstwa te uważane będą za posiadające koncesję.
Art. 106. Statuty spółek akcyjnych i komandytowo-akcyjnych, trudniących się wykonywaniem czynności bankowych, winny być do dnia 31 grudnia 1928 r. uzgodnione z przepisami niniejszego rozporządzenia i przedłożone Ministrowi Skarbu w celu stwierdzenia ich zgodności. Zmiany statutu, potrzebne do osiągnięcia tej zgodności, może walne zgromadzenie uchwalić zwykłą większością głosów obecnych, bez względu na odmienne przepisy statutów. W razie niezastosowania się władz banku do wymagań niniejszego artykułu Minister Skarbu władny będzie zarządzić likwidację banku (art. 104). Przepisy niniejszego artykułu mają analogiczne zastosowanie do banków, istniejących w innej formie pod względem organizacji prawnej.
Art. 107. Banki, które na zasadzie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 grudnia 1924 r. (Dz. U. R. P. Nr. 114, poz. 1018) winny były wykazać kapitał zakładowy do końca 1925 r. w wysokości co najmniej 500.000 zł., a do końca 1926 r. – w wysokości co najmniej 1.000.000 zł., winny wykazać kapitał zakładowy do dnia 31 grudnia 1928 r. co najmniej w wysokości, określonej w art. 14 i 40, względnie w art. 15. Dla banków kredytu krótkoterminowego o charakterze lokalnym, istniejących w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia w miejscowościach, wskazanych w punkcie 3 art. 14, Minister Skarbu władny będzie w wyjątkowych wypadkach określić najmniejszą wysokość kapitału zakładowego poniżej norm wskazanych w art. 14, nie niżej jednak 500.000 złotych. Banki takie nie będą mogły otwierać oddziałów. W razie, gdyby kapitał zakładowy nie osiągnął kwot odpowiednich w terminach powyżej oznaczonych, Minister Skarbu zarządzi likwidację banku (art. 104).
Art. 108. Akcje banków, o których mowa w art. 107, wypuszczone celem podwyższenia kapitału zakładowego, winny opiewać na kwotę nominalną co najmniej 100 złotych. Akcje, wypuszczone już przez te banki, winny być do dnia 31 grudnia 1928 r. połączone w taki sposób, aby wartość nominalna jednej akcji odpowiadała kwocie powyżej oznaczonej. Sposób przeprowadzenia połączenia akcyj podlega zatwierdzeniu Ministra Skarbu.
Art. 109. Domy bankowe i kantory wymiany, które istniały prawnie w dniu 31 grudnia 1924 r., oraz zakłady zastawnicze, które istniały prawnie w dniu 31 grudnia 1927 r., nie mogą być na podstawie art. 21 zmuszone do podwyższenia lub składania kaucyj, winny natomiast uzupełnić swój kapitał zakładowy w następujących terminach:
1) domy bankowe, uprawnione do wykonywania wszystkich zwykłych czynności bankowych, w terminie do dnia 31 grudnia 1928 r. – do wysokości 50% stawek, określonych dla takich domów bankowych w art. 16; do dnia 31 grudnia 1929 r. – do wysokości 75%, a do dnia 31 grudnia 1930 r. – do wysokości 100% tych stawek;
2) domy bankowe o ograniczonym zakresie działania w terminie do dnia 31 grudnia 1928 r. – do wysokości pełnych stawek, określonych dla takich domów bankowych w art. 16;
3) kantory wymiany w terminie do dnia 31 grudnia 1928 r. – do wysokości pełnych stawek, określonych w art. 17;
4) zakłady zastawnicze w terminie do dnia 31 grudnia 1928 r. – do wysokości pełnych stawek, określonych w art. 18.
W razie, gdyby kapitał zakładowy nie osiagnął kwot odpowiednich w terminach powyżej oznaczonych, Minister Skarbu zarządzi likwidację (art. 104).
Art. 110. Banki, istniejące w chwili wejścia w życie niniejszego rozporządzenia i uprawnione w swoich statutach do wydawania dowodów wkładowych płatnych okazicielowi (art. 27), są uprawnione nadal do wydawania książeczek wkładkowych płatnych okazicielowi, pod warunkiem jednak, iż ich kapitał zakładowy wynosić będzie w terminach, określonych w art. 107, co najmniej dwa razy wyższe kwoty od oznaczonych w tymże artykule; w przeciwnym razie prawo wydawania książeczek wkładkowych płatnych okazicielowi będzie zawieszone do czasu uzupełnienia kapitału. Z uprawnień do wydawania asygnat kasowych, opiewających na okaziciela, banki te mogą korzystać pod warunkiem uzyskania ponadto osobnego zezwolenia Ministra Skarbu (art. 25).
Art. 111. Banki, które w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia były uprawnione do wykonywania czynności, wymienionych w art. 68 (banki hipoteczne), i których listy zastawne lub obligacje w tym dniu były jeszcze w obiegu, wolne są od ograniczeń, zawartych w art. 69, jeżeli ich statuty takich ograniczeń nie zawierają. Bank, który na przyszłość zamierza utrzymać statutowy zakres działania w szerszym zakresie, niż to przewiduje art. 69, może wydawać listy zastawne lub obligacje jedynie do sumy 10-krotnej wpłaconych kapitałów własnych oraz rezerwy specjalnej, określonej w art. 80.
Art. 112. Banki, o których mowa w art. 111, winny z czystego zysku rocznego odliczać przed określeniem dywidendy 15% na kapitał zapasowy (art. 49 i 50).
Art. 113. Banki, które w chwili wejścia w życie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 grudnia 1924 r. (Dz. U. R. P. Nr. 114, poz. 1018) były uprawnione do prowadzenia, obok innych czynności bankowych, handlu towarami na rachunek własny (art. 41) lub do nabywania nieruchomości ziemskich w celu prowadzenia parcelacji i osadnictwa (art. 42), winny w terminie do dnia 31 grudnia 1930 r. zlikwidować ostatecznie wszystkie interesy, wynikające z prowadzenia tych działów.
Art. 114. Spółdzielnie, które przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia uzyskały na podstawie dotychczasowych przepisów zezwolenie Ministra Skarbu na wykonywanie czynności, niewymienionych w art. 91, mogą czynności te nadal wykonywać bez uzyskiwania ponownego zezwolenia.
Art. 115. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, trudniące się czynnościami bankowemi jako głównym przedmiotem przedsiębiorstwa, winny zlikwidować się w terminie do dnia 31 grudnia 1930 r. W razie niezastosowania się władz przedsiębiorstwa do niniejszego przepisu, Minister Skarbu władny będzie zarządzić likwidację spółki (art. 104).
Art. 116. Aż do wprowadzenia jednolitych przepisów, normujących licytację, tryb publicznej sprzedaży, o którym mowa w art. 47 i 48, przeprowadzać będzie w okręgach sądów apelacyjnych w Poznaniu i Toruniu tudzież sądu okręgowego w Katowicach – komornik sądowy lub notarjusz; w okręgach sądów apelacyjnych w Krakowie i Lwowie oraz sądu okręgowego w Cieszynie – urzędnik wyznaczony w tym celu przez władzę administracyjną; w okręgach sądów apelacyjnych w Warszawie, Lublinie i Wilnie – komornik sądowy na polecenie właściwego sądu pokoju, albo delegat władzy administracyjnej pierwszej instancji.
Art. 117. Do czasu rozpoczęcia działalności izby przemysłowo-handlowej w danym okręgu Minister Skarbu zasięga opinji (art. 10) innej odpowiedniej organizacji gospodarczej.
IX. Przepisy końcowe.
Art. 118. Do przedsiębiorstw bankowych państwowych przepisy niniejszego rozporządzenia nie mają zastosowania, z wyjątkiem Pocztowej Kasy Oszczędności, co do której ma zastosowanie art. 98 o nadzorze.
Art. 119. Komunalny Bank Kredytowy w Poznaniu, Bank Poznańskiego Ziemstwa Kredytowego w Poznaniu oraz Bank Ziemiański w Warszawie są bankami w rozumieniu niniejszego rozporządzenia. Dom Bankowy "Kratochwill i Pernaczyński" w Poznaniu uprawniony jest do używania w firmie słowa "bank".
Art. 120. Przepisy art. 49, 71, 80 i 116 niniejszego rozporządzenia nie odnoszą się do Wileńskiego Banku Ziemskiego, Sp. Akc. w Wilnie. Zarząd Wileńskiego Banku Ziemskiego spełnia zarówno funkcje rady jak i dyrekcji banku, przewidziane w art. 52 – 65. Przepisy art. 14, 21, 30 – 32, 40, 54, 101 i 107 nie odnoszą się do Centralnej Kasy Spółek Rolniczych.
Art. 121. Wykonanie niniejszego rozporządzenia porucza się Ministrowi Skarbu w porozumieniu z innymi ministrami we właściwym każdemu z nich zakresie działania.
Art. 122. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, a na obszarze województwa śląskiego – z dniem ogłoszenia oświadczenia Prezesa Rady Ministrów o wyrażeniu zgody na nie przez Sejm Śląski. Z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia tracą moc obowiązującą:
1) rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 grudnia 1924 r. o warunkach wykonywania czynności bankowych i nadzorze nad temi czynnościami (Dz. U. R. P. Nr. 114, poz. 1018);
2) z rosyjskiej ustawy kredytowej (Zbiór Praw Tom XI, Cz. II, Rozdział 10), poza uchylonemi art. 1 – 36, 50, 57 – 78 – także art. 79 i 80;
3) najwyżej zatwierdzona opinja rady państwa z dnia 24 kwietnia 1879 r. o trybie otwarcia i prowadzenia kas pożyczkowych, ogłoszona jako ukaz senatu z dnia 18 maja 1879 r. (Ros. Zbiór Praw i Rozp. Nr. 68, poz. 338);
4) ustawa austrjacka z dnia 23 marca 1885 r., zawierająca niektóre postanowienia, tyczące się przemysłu zastawniczego (Dz. U. P. Nr. 48);
5) ustawa z dnia 17 marca 1881 r., dotycząca przemysłu zastawniczego (Zbiór Ust. Prusk. str. 265);
6) przepisy art. 8 punkt 11 oraz art. 42 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 7 czerwca 1927 roku o prawie przemysłowem (Dz. U. R. P. Nr. 53, poz. 468).
7) Punkt 10 art. 2 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 7 czerwca 1927 roku o prawie przemysłowem (Dz. U. R. P. Nr. 53, poz. 468) otrzymuje następujące brzmienie: "przedsiębiorstwa bankowe, instytucje kredytowe i ubezpieczeniowe, domy składowe publiczne".
8) Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 21 grudnia 1927 r. o przemyśle zastawniczym (Dz. U. R. P. z r. 1928 Nr. 8, poz. 57) zachowuje moc obowiązującą do czasu wydania rozporządzenia, przewidzianego w art. 89 niniejszego rozporządzenia.
Przed użyciem strony "Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej o prawie bankowem" proszę pamiętać o zapoznaniu się z "Warunkami korzystania z portalu"
>>> POWRÓT
do archiwum przepisów prawa bankowego
Partnerzy Skarbiec.Biz – doradcy finansowi Goldenegg oraz private banking Deutsche Bank PBC
Wypełniając odpowiedni formularz kontaktowy (linki poniżej), za pośrednictwem portalu Skarbiec.Biz można zgłosić zainteresowanie kredytami i produktami inwestycyjnymi oferowanymi przez doradców finansowych Goldenegg sp. z o.o. oraz Deutsche Bank PBC S.A. Wysłanie takiego formularza nie zobowiązuje Cię do zawarcia umowy, ani nie wiąże się z żadnymi dodatkowymi opłatami. Doradca odpowiedniej instytucji skontaktuje się z Tobą, aby przedstawić szczegóły oferty inwestycyjnej albo kredytowej.
Goldenegg sp. z o.o. – kredyty dostosowane do Twoich możliwości i potrzeb oraz największy w Polsce wybór polis inwestycyjnych
Jeszcze całkiem niedawno temu pożyczanie pieniędzy uchodziło za synonim niegospodarności. Jednak wraz z rozwojem rynku finansowego podejście konsumentów do kredytów i pożyczek uległo ewolucji. Szczególnie często przedmiotem naszego zainteresowania jest kredyt mieszkaniowy – czemu trudno się dziwić, jeśli wziąć pod uwagę, że mieszkania na sprzedaż osiągnęły już iście europejskie ceny. Nie mniej często kredytem finansujemy bieżące wydatki (tzw. szybki kredyt), nawet jeśli wiąże się to z ustanowieniem zabezpieczenia na nieruchomości (pożyczka hipoteczna i mieszkaniowa).
Dlatego – wychodząc na przeciw Państwa potrzebom – oferujemy możliwość kontaktu z Goldenegg, doradcami którzy we współpracy z kilkunastoma bankami pomogą Państwu wybrać kredyt najlepiej dostosowany do Państwa możliwości i potrzeb finansowych.
Poza szeroką gamą kredytów Goldenegg posiada jedną z najciekawszych w naszym kraju ofert inwestycyjnych w postaci tzw. polis inwestycyjnych, które umożliwiają ochronę zainwestowanego kapitału i korzyści podatkowe niedostępne dla inwestorów indywidualnych.
Łącznie w ramach polis Aegon, Skandia i Hansard, które oferuje Goldenegg dostępne jest ponad 250 różnych ofert inwestycyjnych.
By wypełnić formularz kontaktowy GoldenEgg, proszę kliknąć TUTAJ.
Deutsche Bank PBC – nr 1 private bankingu
W ramach oferty Deutsche Bank PBC S.A. udostępniamy największą w Polsce paletę funduszy inwestycyjnych, dzięki której "Manager Magazine" uznał Deutsche Bank PBC S.A. za nr 1 na polskim rynku private bankingu. Według redakcji tego prestiżowego miesięcznika Deutsche Bank PBC S.A. oferuje wysoką jakość i duży wybór produktów inwestycyjnych, niskie opłaty miesięczne oraz atrakcyjne usługi towarzyszące.
Ponadto, udostępniamy również produkty kredytowe Deutsche Bank, takie jak kredyt samochodowy (auto-kredyt) czy też pożyczki lombardowe.
By wypełnić formularz kontaktowy Deutsche Bank PBC S.A., proszę kliknąć TUTAJ.
