Dostępne obecnie dane o stanie gospodarki realnej oraz opinie pozyskane od członków KIG pozwalają szacować, że eksport w grudniu 2019 wyniósł 16 713 mln EUR. Zmniejszył się tym samym w stosunku do wartości notowanych w listopadzie o 17,4%, w stosunku zaś do wielkości notowanych przed dwunastu miesiącami wzrósł o 7,3%. Wielkość eksportu w styczniu może okazać się wyraźnie wyższa od wypracowanej w grudniu.
Grudzień przynosi zazwyczaj głębokie obniżenie aktywności eksportowej. Stanowi ono naturalne odreagowanie po wcześniejszych bardzo wysokich miesiącach. W miesiącu tym jest już za późno na masowe dostawy dla handlu związane z zaopatrzeniem świąt. Producenci koniec roku też starają się przejść z nieco mniejszymi zapasami materiałów, komponentów i półproduktów potrzebnych dla dalszej produkcji. Wszak nie jest znana pełna skala zamówień, jakie będą realizowane w pierwszych miesiącach roku (to wszak istotnie zależy od wyników handlu w grudniu).
W tym roku wzrosty eksportu z września i października prezentowały się bardzo dobrze (odpowiednio 15,7% i 8,7%), po nich zaś nastąpiło w listopadzie stosunkowo silne jak na ten miesiąc odreagowanie (spadek o 7,0%). W konsekwencji korekta grudniowa (-17,4%), choć głęboka nie była aż tak dotkliwa jak choćby w roku 2018 (-23,8%). W konsekwencji w grudniu roczna dynamika eksportu mogła ulec poprawie do dodatniej 7,3% z ujemnej -1,0% w listopadzie.
W grudniu złoty wzmocnił się wobec euro – o 0,3% do 4,2721 i równocześnie okazał się o 0,4% mocniejszy niż przed rokiem (w listopadzie złoty był mocniejszy niż przed rokiem również o 0,4%). Zmiany te nieznacznie pogorszyły pozycję konkurencyjną naszych eksporterów. Podobnie prezentowała się sytuacja eksporterów rozliczających sprzedaż w dolarach. W grudniu złoty wzmocnił się w stosunku do tej waluty – o 0,8% do 3,8443. Jednocześnie okazał się słabszy niż przed rokiem o 2,9% (w listopadzie złoty był słabszy niż przed rokiem o 3,2% a w październiku o 3,9%). Osłabienie złotego względem dolara (w porównaniu do kursów sprzed roku) jest istotne dla producentów konkurujących z dostawcami z dalekiego wschodu. Oferta dalekowschodnia, kalkulowana w drożejących na świecie dolarach, staje się w takiej sytuacji nieatrakcyjna dla części odbiorców. W to miejsce często wchodzą nasi dostawcy. Niestety drogi dolar to równocześnie drogie surowce potrzebne do funkcjonowania naszej gospodarki. Teraz obserwujemy proces odwrotny – dolar relatywnie tanieje.
Według wstępnych danych Narodowego Banku Polskiego po jedenastu miesiącach 2019 roku eksport wyniósł 212 474 mln EUR i okazał się o 5,6% większy niż w analogicznym okresie roku ubiegłego. Według sprawozdawczości prezentowanej przez Główny Urząd Statystyczny eksport wynosząc w okresie I-XI 2019 r. 217 300 mln EUR okazał się wyższy niż rok wcześniej o 4,8%.
Polski eksport w roku 2019 najprawdopodobniej zamknął się kwotą 229,2 mld EUR wyższą o 5,7% niż w roku 2018. Zgodnie z aktualnymi założeniami co do stanu światowej i polskiej gospodarki w latach 2020 – 2021 można oczekiwać zwiększenia naszej sprzedaży z 229,2 mld EUR w roku 2019 do odpowiednio 244,8 mld EUR (o 6,8%) w roku 2020 oraz do 263,1 mld EUR (o 7,5%) w roku 2021
Źródło: Krajowa Izba Gospodarcza
