Komisja Europejska rozpoczęła w piątek 12 lutego 2021 r. dwie powiązane konsultacje, w ramach których dąży do uzyskania opinii w zakresie przepisów dotyczących zamknięcia rozliczeń transakcyjnych oraz uzgodnień dotyczących zabezpieczeń finansowych. Obecny przegląd przepisów obejmuje szereg kwestii, które pojawiły się od czasu ostatniego przeglądu dyrektywy w sprawie zamknięcia rozliczeń (SFD) i ściśle powiązanej z nią dyrektywy w sprawie zabezpieczeń finansowych (FCD), który miał miejsce w latach 2008 i 2009.
SFD reguluje i chroni wyznaczone systemy rozrachunku papierów wartościowych i systemy płatnicze. Gwarantuje on, że zlecenia transferu wprowadzone do takich systemów są ostatecznie rozliczane, niezależnie od tego, czy uczestnik wysyłający stał się niewypłacalny. Uczestnikami wyznaczonych systemów mogą być na przykład instytucje finansowe, takie jak banki, operatorzy systemów, tacy jak centralne depozyty papierów wartościowych (CSD) lub partnerzy centralni (CCP). Dyrektywa FCD stworzyła unijne ramy prawne dla przyjmowania i egzekwowania zabezpieczeń finansowych.
Te ostatnie składają się z gotówki, instrumentów finansowych lub wierzytelności kredytowych. W rzeczywistości zabezpieczenie finansowe jest aktywem przekazywanym pożyczkodawcy przez pożyczkobiorcę. Minimalizuje ono ryzyko straty finansowej dla pożyczkodawcy, jeśli pożyczkobiorca nie wywiąże się ze swoich zobowiązań. Zabezpieczenie jest stosowane w całej UE w celu wspierania wszelkiego rodzaju transakcji finansowych, od instrumentów pochodnych po ogólne kredyty bankowe.
Dyrektywa ułatwia to transgraniczne stosowanie zabezpieczeń finansowych i odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu właściwego funkcjonowania systemów potransakcyjnych w UE. Regulacje te przyczyniają się do integracji i efektywności kosztowej europejskich rynków finansowych. Zharmonizowane przepisy dotyczące zabezpieczeń zmniejszają straty i zachęcają do transgranicznej działalności gospodarczej i konkurencyjności.
Konsultacje będą otwarte przez 12 tygodni. Komisja jest zainteresowana opiniami szerokiego grona zainteresowanych stron, w szczególności podmiotów uczestniczących bezpośrednio lub pośrednio w systemach wyznaczonych do SFD (np. instytucji kredytowych, firm inwestycyjnych, organów publicznych, partnerów centralnych, operatorów systemów), podmiotów uczestniczących w systemach państw trzecich, operatorów systemów niewyznaczonych do SFD, organizacji reprezentujących interesy zainteresowanych stron uczestniczących w systemach wyznaczonych do SFD, instytucji płatniczych, instytucji pieniądza elektronicznego, organizacji reprezentujących interesy konsumentów (i ich ochronę), organów państw członkowskich, instytucji i organów UE, a także pracowników naukowych.
źródło: Komisja Europejska
