Różnica w VAT pomiędzy gastronomią a cateringiem
[30.08.2015] Wielu podatników świadczących usługi gastronomiczne i cateringowe ma duże wątpliwości, jaką stawkę podatku VAT powinno płacić – 8 czy 23%. Do tej pory polskie ustawodawstwo nie doczekało się jednoznacznego rozróżnienia tych dwóch pojęć w systemie podatkowym.
Niebudzące żadnych obiekcji definicje odróżniające te dwa terminy są wyjątkowo istotne dla osób, które chciałyby odliczyć podatek VAT, co jest możliwe w przypadku cateringu. Szczególnie ważne jest dla nich Rozporządzenie Wykonawcze Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 roku, ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. W znacznej większości przypadków zaczęło obowiązywać od 1 lipca 2011 roku.
Różnica między usługami gastronomicznymi a cateringowymi
Brak możliwości odliczenia podatku od usług gastronomicznych wynika z art. 88 ust.1 pkt 4 ustawy o podatku VAT. Jedynym wyjątkiem jest "nabycie gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób".
Nieco inaczej sprawa przedstawia się w przypadku cateringu. Ustawodawca wyróżnia go w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) z 2008 roku pod symbolami 56.2 – usługi przygotowania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering) i pozostałe usługi gastronomiczne oraz 56.21 – usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering).
Wyklucza to zatem zastosowanie w tych okolicznościach art. 88 ust.1 pkt 4 ustawy o VAT, który wspomina tylko o usługach gastronomicznych. Skąd więc mamy wiedzieć, jak rozgraniczyć gastronomię oraz catering? Kluczem do odpowiedzi na to pytanie mogłyby być tzw. symbole statystyczne i obowiązujący od 1 stycznia 2011 roku art. 5a wymienionej wyżej ustawy o klasyfikacji statystycznej. Niestety, jest on w tym przypadku bezużyteczny, gdyż ustawodawca nie umieścił w art. 88 ust.1 pkt 4 symboli statystycznych. Dlatego nie możemy za ich pomocą rozstrzygać, z jakiego rodzaju usługą mamy do czynienia.
Problem dostrzegł też ustawodawca unijny. W Rozporządzeniu Wykonawczym Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 roku postanowił on m. in. doprecyzować, jaka jest różnica między usługami restauracyjnymi a cateringowymi. W tym fragmencie art. 6 ust. 1 została ona dokładnie wskazana – "usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, podczas gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy". W art.6 ust. 2 zapisano również, co nie jest żadną z tych dwóch usług – "za usługi cateringowe i restauracyjne w rozumieniu ust. 1 nie uznaje się dostawy gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo dostawy gotowej lub niegotowej żywności i napojów, wraz z ich transportem lub bez niego, ale bez żadnych innych usług wspomagających". Przepisy weszły w życie 1 lipca 2011 roku.
Treści dostarcza: Kamil Sztandera, Podatnik.info