Osobom pracującym w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze, przysługują zgodnie z Ustawą z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. 1998 Nr 162 poz. 1118, ze zm.), określone przywileje w ustalaniu niezbędnego do nabycia praw emerytalnych okresu zatrudnienia – w postaci wcześniejszego nabycia tych praw. 8 sierpnia 2019 r., Sąd Najwyższy wydał orzeczenie ws. przyznania tych przywilejów byłemu traktorzyście, pracującemu w rolnictwie w okresie obowiązywania rozporządzenia, które zaliczało ten zawód do grupy prac wykonywanych w warunkach szkodliwych dla zdrowia (III UZP 3/19).
Zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 10 września 1956 r. w sprawie zaliczenia pracowników do kategorii zatrudnienia (Dz.U. 1956, nr 39, poz. 176, ze zm.), do 1 stycznia 1980 r., czyli do dnia uchylenia rozporządzenia, zawód traktorzysty zaliczany był do grupy prac wykonywanych w warunkach szkodliwych dla zdrowia, uprawniających do zaliczenia do I kategorii zatrudnienia. Sąd Najwyższy otrzymał do rozstrzygnięcia pytanie, czy pracę kierowcy ciągnika (traktorzysty) w rolnictwie, przypadającą w okresie obowiązywania tego rozporządzenia, uwzględnia się przy ustalaniu okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach, o których mowa w ustawie emerytalnej.
Uchwałą składu 7 sędziów Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, Sąd Najwyższy orzekł:
„Pracy traktorzysty w rolnictwie wykonywanej w okresie obowiązywania rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 września 1956 r. w sprawie zaliczania pracowników do kategorii zatrudnienia (Dz.U. Nr 39, poz. 176 ze zm.) nie uważa się za okres zatrudnienia w szczególnych warunkach, o którym mowa w art. 184 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 32 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2018 r., poz. 1270 ze zm.)” (III UZP 3/19).
Autor: Portal Skarbiec.biz
