W ostatnim tygodniu czerwca Sąd Najwyższy rozpoznał zagadnienie prawne kwestii: czy w sprawach o przestępstwo niealimentacji (art. 209 Kodeksu karnego), pokrzywdzonego małoletniego może reprezentować rodzic, jeśli oskarżonym lub podejrzanym jest drugi z rodziców?
Sąd Najwyższy w Izbie Karnej rozpoznał 25 czerwca 2020 r. przekazane przez Sąd Rejonowy dla Krakowa-Krowodrzy w Krakowie zagadnienie, ale odmówił podjęcia uchwały. Zdaniem SN, nie wymaga bowiem ono wykładni przepisów ustawy.
Wątpliwości sądów co do uprawnień rodzica do reprezentacji małoletniego w sprawie o alimenty przeciw drugiemu z rodziców dziecka mogą wynikać z niepełnego zrozumienia zastrzeżenia zawartego w uzasadnieniu uchwały Sądu Najwyższego z 30 września 2010 r. o sygn. I KZP 10/10. SN stwierdził w niej, że rodzic pokrzywdzonego przestępstwem niealimentacji może w imieniu dziecka złożyć wniosek o ściganie. Dlatego też złożenie takiego wniosku jest czynnością prawną, o której mowa w art. 98 § 2 pkt 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. A zgodnie z art. 98 § 2 pkt 2 K.r.o, żadne z rodziców nie może reprezentować dziecka przy czynnościach prawnych między dzieckiem a jednym z rodziców, chyba że czynność ta dotyczy m.in. należnych dziecku od drugiego z rodziców środków utrzymania i wychowania.
Sąd Najwyższy orzekł więc, że prawa małoletniego dziecka w postępowaniu karnym prowadzonym o przestępstwo nie alimentacji przeciw jednemu z rodziców może reprezentować drugi z rodziców (sygn. akt I KZP 4/20).
Redakcja Portalu Skarbiec.biz