Podatek od nieruchomości również za lokal nieoddany do użytkowania

Podatek od nieruchomości również za lokal nieoddany do użytkowania

[26.02.2016] Podatnik, który w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oddał część budynku do użytkowania, zapłaci podatek od nieruchomości od całej jego powierzchni według najwyższej stawki. Takie konkluzje wynikają z wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 lutego 2016 r., sygn. akt II FSK 3344/13.

Spór dotyczył podatku od nieruchomości za 2011 r. Podatnik wybudował w 2010 r. dwukondygnacyjny budynek usługowo-handlowy i uzyskał pozwolenie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego na użytkowanie wyłącznie jego pierwszej kondygnacji. Na drugiej kondygnacji nadal trwały prace budowlane.

Przedsiębiorca oddał w tej części budynek w najem i od tej części odprowadził podatek od nieruchomości według stawki właściwej dla powierzchni związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Przedsiębiorca twierdził, że nie podlega opodatkowaniu część nieruchomości, która w świetle prawa nie została oddana w użytkownie (tj. druga kondygnacja budynku). Podatnik argumentował, że taki sposób wyliczenia podatku wynika również z literalnej analizy przepisu art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. Nr 9, poz. 31 ze zm., dalej: ustawa o podatkach lokalnych).

Zgodnie z tym przepisem: "Jeżeli okolicznością, od której jest uzależniony obowiązek podatkowy, jest istnienie budowli albo budynku lub ich części, obowiązek podatkowy powstaje z dniem 1 stycznia roku następującego po roku, w którym budowa została zakończona albo w którym rozpoczęto użytkowanie budowli albo budynku lub ich części przed ich ostatecznym wykończeniem".

Z argumentacją przedsiębiorcy nie zgodził się organ podatkowy. Organ stwierdził, że sam fakt posiadania nieruchomości przez przedsiębiorcę skutkuje tym, że budynek jest związany z prowadzeniem działalności gospodarczej i dla potrzeb ustalenia tegoż podatku od nieruchomości nie ma znaczenia, czy na danej nieruchomości taka działalność jest faktycznie prowadzona (art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach lokalnych).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lubinie przyznał rację podatnikowi. Zdaniem WSA przepis art. 6 ust. 2 ustawy o podatkach lokalnych wprost wskazuje możliwość opodatkowania całości, jak również jego części (poprzez zastosowanie w przywołanym przepisie wyrażenia "lub ich części").

Ostatecznie spór rozstrzygnął NSA na korzyść organu podatkowego. Sąd w ustnym uzasadnieniu wyroku negatywnie odniósł się do stanowiska podatnika i sądu pierwszej instancji. Jego aprobata zdaniem NSA powodowałaby przykładowo, że podatek od nieruchomości byłby nienależny od całości powierzchni gospodarczej nieruchomości, tylko dlatego, że pozostała część nieruchomości czeka na zagospodarowanie (na kolejnych najemców, którzy przystosują lokal do własnych potrzeb).

NSA ustosunkował się również do wyrażenia "budynek lub jego część" zastosowanego w art. 6 ust. 2 ustawy o podatkach lokalnych. Sąd wskazał, że sformułowanie to dotyczy sytuacji, gdy część budynku jest przedmiotem odrębnej własności, jak chociażby w przypadku budynku mieszkalnego, którego parter wykorzystywany jest w celach użytkowych (np. na sklep). W takiej sytuacji lokal mieszkalny i lokal użytkowy stanowią odrębne przedmioty opodatkowania i są opodatkowane w odmienny sposób.

Trudno zgodzić ze stanowiskiem zaprezentowanym przez NSA. Nie ulega bowiem wątpliwościom, że przedsiębiorca nie mógł wykorzystywać drugiej kondygnacji nowo wybudowanej nieruchomości, ponieważ nie posiadał stosownej decyzji administracyjnej w tym zakresie. Doszło więc do sytuacji, w której podatnik płaci najwyższą stawkę podatku od części nieruchomości, od której nie może póki co generować przychodów.

NSA błędnie uzasadnił wyrok. Nie można bowiem porównywać sytuacji, gdy dany lokal jest w trakcie adaptacji do faktycznego korzystania z sytuacją, gdy dla lokalu nie został prawnie dopuszczony do użytkowania (w drodze wydania stosownej decyzji przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego). Z przywołanym przez NSA przykładem należałoby się zgodzić, jeśli istotnie taki stan faktyczny wystąpiłby w sprawie (tj. niezapłacenie podatku przez przedsiębiorcę w związku z przeprowadzaniem adaptacji lokalów na drugiej kondygnacji budynku).

Niezrozumiała jest również argumentacja NSA w zakresie wykładni art. 6 ust. 2 ustawy o podatkach lokalnych. Literalna wykładania przepisu nie pozostawia wątpliwości, że podatnik powinien odprowadzić podatek od nieruchomości wyłącznie w zakresie, w którym budynek został oddany do użytkowania (tj. pierwsza kondygnacja).

Przepis art. 6 ust. 2 ustawy o podatkach lokalnych nie miałyby zastosowania, jeśli podatnik:

  1. otrzymałby stosowaną decyzję administracyjną dopuszczającą użytkowanie drugiej kondygnacji budynku lub
  2. podatnik rozpocząłby użytkowanie tej części budynku w celach działalności gospodarczej, mimo że decyzja administracyjna w tym zakresie nie została wydana.

Paweł Ciach, doradca podatkowy w Advicero Tax

Treści dostarcza Portal TaxFin.pl

Oceń ten artykuł: