Wypłata należności na rzecz działającego w Polsce oddziału zagranicznej spółki a podatek u źródła

[19.08.2016] Rozstrzygnięcia wymaga, czy oddział zagranicznej spółki działający w Polsce stanowi na gruncie ustawy o CIT zagraniczny zakład.

W świetle regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej jako ustawa o CIT), opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym (tzw. podatkiem u źródła) podlegają wskazane w art. 21 ust. 1 tej ustawy przychody podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 (tj. podatników, którzy nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu) m.in.:

1. z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) – art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT;
2. z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze – art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT.

Z kolei na podstawie art. 26 ust. 1d ustawy o CIT, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności, o których mowa w przytoczonym powyżej przepisie, na rzecz podatników, którzy nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, nie pobierają zryczałtowanego podatku od dokonywanych wypłat pod warunkiem:

1. udokumentowania miejsca siedziby podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2, prowadzącego działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji, oraz
2. uzyskania pisemnego oświadczenia, że należności te związane są z działalnością tego zakładu; przepis ust. 3d stosuje się odpowiednio.

Mając na uwadze powyższe regulacje, rozstrzygnięcia wymaga, czy oddział zagranicznej spółki działający w Polsce stanowi na gruncie ustawy o CIT zagraniczny zakład. Warto wskazać, iż pojęcie "zagranicznego zakładu", stosownie do definicji wyrażonej w art. 4a pkt 11 lit. a) ustawy o CIT, należy rozumieć jako stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności m.in. oddział (chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, stanowi inaczej). W związku z tym przepisem, należy każdorazowo przeprowadzić analizę przepisów stosownej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania celem stwierdzenia, czy dany oddział spółki zagranicznej w Polsce może zostać zakwalifikowany jako zagraniczny zakład, a tym samym, czy powstanie po stronie polskiego podmiotu obowiązek pobrania tzw. podatku u źródła.

Podsumowując, w przypadku uznania, iż określony oddział spółki zagranicznej w Polsce stanowi na gruncie stosownej umowy o unikaniu opodatkowania zakład zagraniczny, wówczas polski podmiot – pod warunkiem spełnienia przesłanek określonych w art. 26 ust. 1d ustawy o CIT – nie będzie zobowiązany do pobrania tzw. podatku u źródła.

Tomasz Pastuszka
Konsultant Podatkowy

Treści dostarcza: ECDDP sp. z o.o.