Korekty in minus transakcji WDT – kiedy należy je ująć w rozliczeniu?
[08.11.2016] W przypadku gdy zajdą przesłanki do zmniejszenia podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, wówczas polski sprzedawca powinien wystawić fakturę korygującą.
Kiedy jednak powinien ująć taką korektę w rozliczeniu oraz według jakiego kursu przeliczyć wartości wykazane w walucie obcej na złote dla celów VAT?
Na podstawie art. 106j ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy po wystawieniu faktury:
- udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
- udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
- dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
- dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
- podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury
– podatnik wystawia fakturę korygującą.
W przypadku więc gdy po wystawieniu faktury pierwotnej dokumentującej dokonanie WDT zostanie udzielony rabat, dojdzie do zwrotu towaru lub opakowań przez nabywcę albo części lub całości zapłaty przez sprzedawcę, podwyższenia ceny lub stwierdzenia pomyłki (zawyżenia ceny w fakturze pierwotnej), podatnik powinien wystawić fakturę korygującą in minus.
Jednocześnie, sprzedawca jest obowiązany do skorygowania obrotu (tj. obniżenia podstawy opodatkowania) z tytułu WDT. Zgodnie bowiem z art. 29a ust. 10 pkt 1-3 ustawy o VAT, podstawę opodatkowania obniża się o kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen, wartość zwróconych towarów i opakowań, zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło.
Zasadniczo zmniejszenia podstawy opodatkowania można dokonać w przypadku posiadania potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę (art. 29a ust. 13 ustawy o VAT). Wymóg ten jednak nie a zastosowania do transakcji WDT (art. 29a ust. 15 ustawy o VAT). A zatem, podatnik powinien ująć fakturę korygującą in minus dotyczącą WDT w rozliczeniu za okres wystawienia tejże korekty.
W przypadku gdy faktura korygująca została wystawiona w walucie obcej, wówczas podatnik powinien dokonać przeliczenia wartości na złote według kursu ww. waluty obcej aktualnego na dzień roboczy poprzedzający datę powstania obowiązku podatkowego. Należy przy tym wskazać, że kwestia ta zasadniczo nie jest regulowana w ustawie o VAT. Przepis art. 31a ust. 1 ww. ustawy odnosi się wyłącznie do przeliczania wartości uwzględnionych w fakturach pierwotnych. Nie dotyczy on zaś bezpośrednio kwestii korekt rozliczeń. Biorąc jednak pod uwagę fakt wahań kursów walut w czasie, przeliczanie wartości wyrażonych w walucie obcej według aktualnych kursów, mogłoby dojść do znacznych rozbieżności między kwotami uwzględnionymi pierwotnie w rozliczeniu a kwotą korekty.
Przepis ten nie odnosi się jednak do kwestii kursów, jakie należy zastosować w przypadku konieczności dokonania korekty rozliczenia VAT. Należy jednak zwrócić uwagę, że z upływem czasu kursy walut podlegają wahaniom. W związku z tym, może zdarzyć się, że kurs danej waluty zastosowany przy przeliczaniu wartości w chwili ujęcia faktury pierwotnej w deklaracji może diametralnie różnić się od kursu aktualnego na dzień wystawienia faktury korygującej.
Biorąc więc pod uwagę względy celowościowe, w większości przypadków właściwe będzie stosowanie do przeliczenia wartości uwzględnionych w treści faktury korygującej na złote kursu waluty obcej zastosowanego do transakcji udokumentowanej fakturą pierwotną (tj. kursu aktualnego na dzień przed datą powstania obowiązku podatkowego). Wówczas niwelowane jest ryzyko wystąpienia znacznych rozbieżności między kwotami służącymi do określenia podstawy uwzględnionymi pierwotnie w rozliczeniu a kwotą korekty (analogicznie wypowiedział się w tej sprawie NSA w wyroku 22.02.2007 r. sygn. akt I FSK 47/06).
Ewelina Kalita
Konsultant podatkowy
Treści dostarcza: ECDDP sp. z o.o.
