Zasady zwrotu towarów według nowej ustawy o prawach konsumenta
[05.03.2015] Nowa ustawa o prawach konsumenta weszła w życie dnia 25.12.2014 r. Jednym z podstawowych kryteriów stopnia ochrony przyznanej konsumentom, jest sposób zawarcia umowy.
Prawa konsumenta, który zawiera umowę poza lokalem przedsiębiorstwa lub na odległość, są znacznie dalej idące, niż przy sprzedaży tradycyjnej.
Jednym z podstawowych uprawnień, przewidzianych w przepisach konsumenckich dla umów zawieranych „zdalnie” (np. przez telefon, przez Internet, na zorganizowanym pokazie) jest prawo konsumenta do odstąpienia od umowy.
Co do zasady, konsument może zrezygnować z zakupu dokonanego we wskazany sposób w terminie 14 dni od dnia otrzymania towaru. Chociaż takie uprawnienie (przy krótszym terminie) istniało już w dotychczas obowiązujących przepisach, to ustawy milczały na temat praktycznych zasad dokonywania wzajemnego zwrotu świadczeń.
Zasady zwrotu świadczeń. Przedsiębiorca.
Po skutecznym odstąpieniu przez konsumenta od umowy, sprzedawca zobowiązany jest zwrócić konsumentowi wszystkie dokonane przez niego płatności. Najczęściej będzie to cena towaru powiększona o koszt wysyłki. Trzeba jednak mieć na uwadze, że sprzedawca zwraca jedynie koszty najtańszego, zwykłego sposobu przesyłki dostępnego w swojej ofercie, bez względu na to, jaki środek transportu został wybrany w momencie składania zamówienia.
Zwrot powinien nastąpić niezwłocznie, nie później niż w terminie 14 dni od dnia otrzymania przez sprzedawcę oświadczenia o odstąpieniu od umowy. Wprowadzono jednak ważne zastrzeżenie. Sprzedawcy wolno wstrzymać się ze zwrotem pobranej płatności, aż do chwili otrzymania zwracanego towaru lub dostarczenia przez konsumenta dowodu jego nadania – w zależności od tego, które zdarzenie nastąpi wcześniej.
Zasady zwrotu świadczeń. Konsument.
Odstępujący od umowy konsument powinien zwrócić zakupiony towar niezwłocznie, jednak nie później niż w ciągu 14 dni kalendarzowych od dnia, w którym złożył oświadczenie o odstąpieniu od umowy. Przestrzeganie wskazanego terminu jest istotne, ponieważ zwłoka może rodzić odpowiedzialność odszkodowawczą.
W kontekście odsyłania towaru pamiętajmy, że konsument po otrzymaniu produktu może sprawdzić jego charakter, kompletność, cechy czy funkcjonowanie – ale tylko tak, jak robiłby to w sklepie stacjonarnym. Przekroczenie zasad prawidłowego zapoznania się z zakupionym towarem nie eliminuje możliwości złożenia oświadczenia o odstąpieniu od umowy. W takim jednak wypadku kupujący poniesie odpowiedzialność odszkodowawczą za zmniejszenie wartości towaru.
Kupujący, zgodnie z nowymi zasadami, jest zobowiązany do poniesienia kosztów związanych ze zwrotem towaru, jeżeli o takiej konieczności został poinformowany przez zawarciem umowy. Kupujący będzie zwolniony z poniesienia kosztów związanych ze zwrotem towaru, jeżeli przedsiębiorca zgodził się je ponieść, lub przed zawarciem umowy nie poinformował konsumenta o konieczności ich poniesienia.
W pewnych szczególnych przypadkach, w razie odstąpienia konsumenta od umowy, sprzedawca jest zobowiązany odebrać towar własnym staraniem. Taka sytuacja może mieć miejsce, gdy umowa została zawarta poza lokalem przedsiębiorstwa, towar dostarczono kupującemu do jego miejsca zamieszkania a charakter towaru nie pozwala odesłać go do przedsiębiorcy w zwykły sposób za pomocą poczty (np. duży rozmiar rzeczy lub jej skomplikowany demontaż).
Powyższe zasady wydają się w dość przemyślany sposób rozdzielać koszty i ryzyko skorzystania z prawa do odstąpienia od umowy. Praktyczne problemy ich stosowania (zwłaszcza w kontekście odszkodowania za zmniejszenie wartości towaru) dopiero oczekują na orzecznictwo sądów.
Autor: radca prawny Jakub Gosz
Kancelaria Majchrzak Brandt i Wspólnicy Sp.k. w Poznaniu.
Gdańsk, dnia 24.02.2015 r.
Treści dostarcza: Kancelaria prawna MAJCHRZAK BRANDT I WSPÓLNICY
