Na gruncie ustawy o PIT nie można zrównywać podróży służbowej osoby zatrudnionej na podstawie umowy o pracę i osoby, która nie jest pracownikiem. Celem podróży osoby niebędącej pracownikiem musi być osiągnięcie przychodu, aby wydatki z tytułu tej podróży były zwolnione od PIT. Wydatki te nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów – orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku.
W sprawie rozpoznanej przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z 19 grudnia 2018 r. (sygn. akt I SA/Gd 1023/18) podatnik (spółka z o.o.) złożył wniosek o wydanie wiążącej interpretacji podatkowej. Członkowie rady nadzorczej spółki wykonują swoje obowiązki osobiście, uczestniczą minimum raz na kwartał w posiedzeniach rady nadzorczej. Spółka ponosi koszty z tym związane (np. koszty dojazdu do miejsca posiedzenia, jak również koszty noclegu w hotelu). Finansowanie tych kosztów odbywa się albo bezpośrednio przez spółkę, albo przez członka rady nadzorczej, a następnie następuje ich zwrot przez spółkę.
Podatnik nie zalicza tych kosztów do kosztów uzyskania przychodów. Spółka chciała wiedzieć, czy u członków rady nadzorczej powstaje przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych i czy w związku z tym ciążą na niej obowiązki płatnika.
W ocenie podatnika nie powstanie u członków rady nadzorczej przychód do opodatkowania. W związku z tym na spółce nie spoczywają obowiązki płatnika z tego tytułu. Podatnik podkreślił, że omawiane koszty są poniesione w celu osiągnięcia przychodów, bo dotyczą obowiązków wprost zapisanych w Kodeksie spółek handlowych, które spoczywają na członkach rady nadzorczej w spółce z o.o.
Organ podatkowy uznał stanowisko podatnika za błędne. W ocenie organu podatkowego koszty dojazdu na posiedzenia oraz koszty noclegu w hotelu stanowią dla członków rady nadzorczej przychody z działalności wykonywanej osobiście na podstawie art. 13 pkt 7 ustawy o PIT. Ponadto w ocenie organu podatkowego w omawianej sprawie nie będzie miał zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 16 lit b ustawy o PIT zwalniający od podatku diety z tytułu podróży służbowych pracowników i podróży osób niebędących pracownikami, ponieważ z uwagi na charakter pracy członków rad nadzorczych nie można mówić, by odbywali oni podróże służbowe. Dojazdy na posiedzenia rady nadzorczej wynikają z funkcji, jaką pełnią w spółce.
Sprawa na skutek skargi spółki trafiła do rozpoznania do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku. Sąd uchylił interpretację dyrektora izby skarbowej. W uzasadnieniu wyroku sąd podkreślił, że ze wskazanego wyżej art. art. 21 ust. 1 pkt 16 lit b ustawy o PIT nie wynika, że osoba niebędąca pracownikiem musi wykonywać podróż służbową, aby wydatki z tego tytułu były zwolnione od PIT. W przepisie tym mowa jest bowiem o podróżach osoby niebędącej pracownikiem. Tylko w przypadku pracowników przepis używa określenia „podróż służbowa”.
Aby wydatki z tytułu podróży osoby niebędącej pracownikiem można było zwolnić od PIT, a wydatki z tego tytułu nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, podróż musi odbywać się w celu uzyskania przychodów – uznał sąd.
Autor:
radca prawny Robert Nogacki
Kancelaria Prawna Skarbiec specjalizuje się w ochronie majątku,
doradztwie strategicznym dla przedsiębiorców oraz
zarządzaniu sytuacjami kryzysowymi.
