Fenomen systemu Spherodrive od Eterny
[10.03.2015] W roku 1948 roku Eterna zadziwiła świat zegarmistrzostwa nowym rozwiązaniem automatycznego naciągu mechanizmu nazwanym Eterna Matic.
Poprzez zastosowanie kulkowego łożyska wahnika w znaczącym stopniu zmniejszono występującą w tym module silę tarcia, dzięki czemu poprawiono jego wydajność i ograniczono szybkość zużywania się pracujących tam elementów. Rozwiązanie wprowadzone przez Eternę stało się standardem praktycznie dla wszystkich nowoskonstruowanych zegarków z automatycznym naciągiem.
Pomiędzy 2007 a 2009 rokiem specjalnie dobrany zespół inżynierów i zegarmistrzów opracował rozwiązanie, któremu przyświecał podobny cel – tym razem chodziło jednak o łożyskowanie zespołu bębna sprężyny.
Kulkowe łożyskowanie bębna napędowego, to niezwykłe rozwiązanie, które zmienia znacząco parametry użytkowe mechanizmu – rezerwę chodu, dokładność działania i jego trwałość.
Istotnym elementem każdego mechanicznego zegarka jest moduł magazynujący i przekazujący jego energię napędową, którego newralgicznym elementem jest bęben sprężyny. To jego konstrukcja jest bardzo ważną ze względu na możliwą do osiągnięcia rezerwę chodu. Wewnątrz bębna znajduje się sprężyna, która musi zostać naprężona poprzez jej nawinięcie na wałek naciągowy, by następnie, poprzez powolne rozwijanie napędzać mechanizm.
Podczas tego ostatniego procesu pojawiają się niekorzystne naciski powodujące tarcie na styku elementów ruchomych. Znany od wieków sposób zapewniający obrót bębna dzięki łożyskom ślizgowym, został przez Eternę zrewolucjonizowany poprzez zastosowanie łożyska kulkowego. Jako jego elementy toczne użyto kulek wykonanych z tlenku cyrkonu, zapewniając mu samosmarowność. Rozwiązanie to, nazwane Spherodrive minimalizuje większość niekorzystnych sił działających na bęben, poprawiając dzięki temu wskazane powyżej parametry użytkowe mechanizmu.
Poza trudnością wykonania, zastosowanie łożyska tocznego dla bębna napędowego niesie ze sobą same zalety. Są nimi w szczególności:
1. Wydłużona żywotność modułu napędu, a co za tym idzie całego mechanizmu. Dzieje się tak dzięki wykorzystaniu łożyskowania zmniejszającego niekorzystne siły działające na bęben, a co za tym idzie ograniczono szybkość zużywania się elementów.
2. Ustabilizowanie pracy bębna napędowego i zapewnienie optymalnej transmisji momentu generowanego przez sprężynę. Własność ta wynika bezpośrednio ze zmniejszonych sił oporu
3. Wyeliminowanie konieczności częstego smarowania (oliwienia) elementów modułu napędu. Pozwala na to użycie elementów zapewniających samosmarowalność łożyska.
4. Uzyskanie większej rezerwy chodu. Przy zmniejszeniu tarcia istnieje możliwość zastosowania cieńszej, a dzięki temu dłuższej sprężyny napędowej. Dłuższa sprężyna niesie ze sobą większą rezerwę chodu.
5. Ułatwienia montażowe i serwisowe. Dzięki większej odporności na zużycie łożyska bębna nie wymagają kalibracji, czy potrzeby zmniejszeniu luzów.
6. Rzadsze wizyty w serwisie. Bęben sprężyny znacząco wolniej się zużywa, niż w przypadku konwencjonalnych rozwiązań. Symulacja użytkowania mechanizmu przez 20 lat nie wykazała żadnego zużycia w tym elemencie zegarka.
Materiał prasowy marki Eterna
Treści dostarcza odCzasu doCzasu.pl
www.e-zegarki.info.pl
