Sytuacja rynkowa
Pierwsza sesja tygodnia wyraźnie zmąciła spokój rynku, jaki panował w lipcu. Notowania kontraktów terminowych rozpoczęły handel już pod presją podażową z luką, z poziomu 2225 (-0,4%). Otwarcie kontraktów zapowiadało ciszę przed burzą, jaka rozegrała się po rozpoczęciu handlu na rynku kasowym. Kurs FW20 dynamicznie spadał, a w kolejnych godzinach sprowadzany był na coraz niższe dzienne minima. W efekcie zamknięcie notowań wypadło na sesyjnym dołku (2183 oraz -2,28%), a dzienny wolumen obrotu zwiększył się o 60% do 16,1 tys. Spadkom kursu towarzyszył także wyraźny wzrost LOP, co łącznie świadczy o ataku podaży, a nie tylko niewinnej realizacji zysków. Osłabieniu nastrojów na kontraktach (i akcjach) towarzyszył taki sam zły sentyment na rynkach bazowych (DAX spadł o ponad 2,6%, a S&P500 zniżkował o prawie 1,6%).
Nuda, jaka gościła na obrazie technicznym w lipcu, przeszła prawdopodobnie do historii. Notowania FW20 przełamały lokalne wsparcie w postaci trójkąta, a także wybiły się dołem z szerszej konsolidacji (dolny jej poziom to 2192). W ten sposób następnym przystankiem na celowniku podaży będzie wsparcie na 2158. Bykom pomógłby powrót kursu do wnętrza konsolidacji (czyli powyżej 2192), ale w świetle charakteru sesji (obroty, rosnąca LOP i brak odreagowania) jest to raczej scenariusz życzeniowy. Dziś uwagę krajowych inwestorów przykuwać mogą dane o czerwcowej produkcji przemysłowej, natomiast jutro – o sprzedaży detalicznej, a w czwartek odbędzie się posiedzenie EBC. /tk/
FW20 w układzie dziennym
FW20 w układzie 60-minutowym
Wybrane kontrakty akcyjne
Kalendarium wydarzeń makroekonomicznych
Użyte w dokumencie skróty oznaczają:
LOP – liczba otwartych pozycji.
BAZA – różnica kursu instrumentu bazowego i kontraktu terminowego opiewającego na ten instrument wyrażona w punktach .
STOCHASTIC – oscylator stochastyczny; iloraz skumulowanej różnicy kursu i minimum z n-sesji do skumulowanej różnicy maksimum i minimum z n-sesji. Linią sygnalną jest średnia krocząca z oscylatora. Podstawowa interpretacja zakłada generowanie sygnałów na podstawie przebicia przez oscylator linii sygnalnej. Przebicie oddolne jest sygnałem kupna, odgórne traktowane jest jako sygnał sprzedaży. Oscylator pełni także funkcję miernika rynku wykupionego i wyprzedanego, odpowiednio dla wartości powyżej 80 pkt i poniżej 20 pkt. Dodatkowo na wskaźniku poszukiwane są dywergencje względem kursu danego instrumentu.
MACD – różnica dwóch eksponencjalnych średnich ruchomych o różnych okresach. Linią sygnalną jest średnia eksponencjalna z wartości samego wskaźnika. Podstawowa interpretacja zakłada generowanie sygnałów na podstawie przebicia przez MACD linii sygnalnej. Przebicie oddolne jest sygnałem kupna, odgórne traktowane jest jako sygnał sprzedaży.
RSI – oscylator skonstruowany w oparciu o stosunek średnich eksponencjalnych ze zmiany cen dla sesji wzrostowych i spadkowych, porusza się w przedziale 0-100, miernik stanów wykupienia (wartości powyżej 70) oraz wyprzedania rynków (wartości poniżej 30). Dodatkowo na wskaźniku poszukiwane są dywergencje względem kursu danego instrumentu. Handel na konkretnym instrumencie może oznaczać dla niego inne niż 30/70 poziomy wyprzedania/wykupienia, które odczytać można na bazie historycznego zachowania oscylatora.
Composite Index – wskaźnik zbudowany na bazie dwóch oscylatorów RSI (krótszego 3-okresowego oraz dłuższego 14-okresowego) i obliczany jest jako różnica 9-okresowego momentum dłuższego RSI, powiększona o średnią wartość z trzech ostatnich okresów krótszego RSI. W ten sposób wskaźnik potrafi uchwycić zmianę bieżącego zachowania RSI na tle historycznego. Dywergencje pomiędzy wskaźnikiem i 14-okresowym RSI (przy skrajnych wartościach tego oscylatora) zapowiadają zwroty na RSI, przez co również zwroty dla kursu instrumentu.
ATR – średnia rzeczywistego zasięgu. Wskaźnik zmienności rynku oddający wzajemną relację cen maksymalnej, minimalnej i zamknięcia w danej jednostce czasu względem poprzednich notowań. Wartości wskaźnika wyrażone są w nominale przyjętym dla ceny danego instrumentu (dla FW20 w pkt; dla akcji notowanych na GPW w PLN). Wskaźnik przyjmuje wyłącznie dodatnie wartości, nie posiada górnej granicy. Wartości wskaźnika, które w relacji do kursu są większe od 5% są uznawane za ponadprzeciętne. Niskie wartości częściej towarzyszą kształtowaniu się lokalnych szczytów, wysokie wartości częściej pojawiają się przy kształtowaniu lokalnych minimów. Wskaźnik chętnie wykorzystywany przy definiowaniu poziomów dla zleceń stop-loss.
Źródło: Biuro Maklerskie Alior Bank